Dag 17 Zaterdag 9 Februari 2008 - Reisverslag uit Toronto, Canada van Lesley Ann Veldhuisen - WaarBenJij.nu Dag 17 Zaterdag 9 Februari 2008 - Reisverslag uit Toronto, Canada van Lesley Ann Veldhuisen - WaarBenJij.nu

Dag 17 Zaterdag 9 Februari 2008

Door: Lesley Ann

Blijf op de hoogte en volg Lesley Ann

10 Februari 2008 | Canada, Toronto

Vanmorgen werden we om half 9 voor het hostel opgehaald met een busje. Op naar Niagara Falls. Wij waren de enige 7 die gingen, dus we hadden een privetour :D. De vrouw die ons de hele dag zou rondrijden was een enorme kletskous en schreeuwde heel erg. Of eigenlijk had ze gewoon een hele harde stem, maar wel heel vermoeiend. Ze wist onwijs veel te vertellen over de watervallen en de gebeurtenissen eromheen. Ze vertelde over het ontstaan van de watervallen, de mensen die zijn omgekomen tijdens rare stunts, de mensen die de rare stunts overleefd hebben, etc. Vanaf het hostel was het anderhalf uur rijden. Ze waarschuwde ons dat het stadje waar de watervallen bij liggen enorm gebouwd is op het toerisme. En dan met name de Amerikaanse toeristen. Toen we in het stadje aankwamen bleek ook waarom. Het was echt zo een stadje uit een horrorfilm waar je allemaal eettenten hebt en arcades en horrorhuizen, en waar dan aan het eind van de film iedereen vermoord is. Overal neon reclame. Onze reisleidster noemde het dan ook little Las Vegas. Overal diners en eettenten (allemaal amerikaanse merken uiteraard), overal gokhallen, speelhallen, wasmuseum, horrormuseum, reuzenrad. Noem het op en het was er. Er was zelfs een horrorhuis dat bekend stond om een hoog eng-gehalte. Ze vertelde dat sinds het open is, 80.000 mensen de tour niet hebben afgemaakt omdat het zo eng schijnt te zijn.
En toen we bij de watervallen aankwamen, heeft ze er eerst een stukje omheen gereden. Uitgelegd waar wat was, welke touren er gedaan konden worden en ze liet ons een boot zien. Die boot ligt vast op de rotsen, vlak voor het water naar beneden dondert. Ergens in 1989 schijnt die boot verderop in de rivier pech gehad te hebben, is toen voortgesleept door een andere boot, maar de ketting brak. En toen zaten er op de stukke boot 3 bemanningsleden. Een is eraf gesprongen en naar de overkant gezwommen. De andere twee konden niet zwemmen en toen de boot steeds dichter bij de watervallen kwam, hebben ze het ruim vol laten te lopen met water. Hierdoor is de boot vastkomen te zitten op de bodem. Na 22 uur zijn ook de andere twee bemanningsleden gered. En die boot ligt er dus nog steeds. Verder waren allen bomen en bosjes die rond de watervallen staan allemaal bevroren. Het is enorm mistig en die mist daalt neer op de bomen. Omdat het zo koud is bevriest dat meteen. Echt een heel mooi gezicht al die bevroren takken enzow. De watervallen zelf zijn heel mooi, maar eigenlijk verwacht je er veel meer van. Niet dat het niet mooi is, maar omdat je er zoveel over hoort verwacht je iets heel spectaculairs.
Nadat we de Canadeze kant en de Amerikaanse kant van de watervallen bekeken hadden, zijn we een tour gaan doen: The Journey behind the Falls. Oftewel, een tour achter de watervallen langs. Je gaat met een lift iets van 38 meter naar beneden en dan kom je eerst op een soort uitkijkpunt. Vanaf dit punt kijk je naar de zijkant van de Canadeze watervallen. Daarna moest je een lange gang door en dan zou je achter de watervallen komen. Wij dachten aan iets zoals je dat in films ziet, dat je er helemaal achter kan lopen enzow. Nou viel dat even tegen. Het eerste gat maakte we nog grapjes van Nou heel interessant en wat leuk zo een klein gaatje in de muur. Toen we verder liepen naar het tweede punt, bleek dat dat het inderdaad ook gewoon was. Een gat in de muur van 2 meter breed en 2 meter hoog. Niet precies wat wij ingedachten hadden van de tour achter de watervallen. Dat viel dus wel iets tegen. Het enorme geraas van het water wat van boven je hoofd naar beneden dondert, is wel heel erg indrukwekkend. Vooral toen onze reisleidster vertelde dat slehts 1/3 van het water naar beneden komt. De rest wordt omgeleid en gebruikt om electriciteit op te wekken. Omdat het zo koud is op het moment, is een deel van het water ook bevroren.
Toen we naar de Amerikaanse kant van de watervallen liepen, kwamen we een tamme eekhoorn tegen. Mariek gaf m wat appel en toen bleef ie gewoon bij ons zitten. Opgegeven moment liep ie naar Mariek toen en sprong zo op der been. Zij schrok zich dood en sprong opzij, waardoor de eekhoorn ook verschrikt wegsprong. Of zoals Mariek het mooi verwoordde: ze werd aangevallen door een wild beest :D
We hadden 2.5 uur bij de watervallen. Daarna werden we weer opgehaald en gingen we naar een klein stadje: Niagara-on-the-lake.
Een heel dood stadje. Niet zo dood, maar er was niet zoveel te beleven. We hadden hier een uur de tijd om wat te doen. We zijn toen even naar de waterkant van Lake Ontario gelopen en even in een diner wat gaan drinken. Op de terugweg kwamen we een chocolate factory tegen. Iedereen stond kwijlend tegen de etalage aan. Uiteindelijk heeft iedereen, behalve ik, wat gekocht in de chocolate factory.
Na dit stadje ging de tour verder naar een wijnboerderij. In Canada regelt de regering het verkoop van alcohol. De wijnboerderijen verkopen hun wijn aan de regering, die gooien er 58 procent belasting overheen, en dan gaat het de winkels in. Daarom is het hier ook zo duur om alcohol te kopen. De Boerderij waar wij heen gingen verkocht slechts 2 procent van hun wijn aan de regering. De rest verkochten ze daar, wat dus betekent dat het een stuk goedkoper is. We hadden hier ook de gelegenheid om allemaal soorten wijnen te proeven. Wat iedereen dan ook gedaan heeft, behalve ik. Ik ben niet zo van de wijn. De beroemde ijswijn van Canada was de enige wijn waar ze een kleine vergoeding voor vroegen.
Na de wijnproeverij gingen we weer terug naar huis. OOk weer een uur met de auto.
ALs avondeten hadden we vandaag macaroni. Nu wel eetbaar, niet zoals die macaroni die we de tweede dag gegeten hebben (zie foto in het album).
In de avond zijn we nog even naar the Fox & Fiddle geweest.
Vandaag heb ik ook maar keelpastilles gekocht, want ik hoest me hele keel kapot.
EN me laarzen, ik was er zo blij mee dat ik ze toch gekocht heb!!! Ze zijn de 67 dollar waard. Ondanks dat je deze laarzen voor 5 euro bij de bristol kan kopen!! Vandaag heb ik geen druppel water of sneeuw of bagger of wat dan ook in m'n schoenen gehad. Heerlijk. Was bijna vergeten wat het was om droge voeten te hebben.
Morgen gaan we naar het ROyal Ontario museum en 's avonds misschien naar de bioscoop.
De hondenslee staat nu voor 10 maart geboekt.
Op het album staan weer foto's van vandaag. Voor degene die het nog niet gezien hadden, maar links in beeld staat altijd de titel van de foto. Bij de foto's van de watervallen misschien wel handig, omdat er een Amerikaanse en Canadaze versie van is.
http://www.mijnalbum.nl/Album=I4GOWBTJ

Verder staat er op deze site een kort filmpje van de Canadeze Niagara fall.

Pap: Chiel en Marieke hebben ook hun eigen blog site. Chiel is: chielatcanada.blogspot.nl
en Marieke is via haar hyves.
Opa Sijs is de opa van Chiel :d Op deze site is het makkelijker een reactie praten. En Chiel's moeder had gezegd dat ze hier af en toe ook leest als Chiel kort van stof is. Wat ik meestal niet ben :P.Ik heb trouwens een klein flesje ijswijn gekocht voor je. Echt Canadeze. In Europa is alleen de Duitse variant te verkrijgen.

Shannon: All stars kan ik niet mee nemen. Die zijn en veel te groot en ze hebben hier alleen maar kleine maten. Misschien in san Fransico of New York. EN zo een t-shirt heb je toch van je leraar al gekregen?

Mam: Jaah de huizen op dat eiland waren echt heel erg mooi. Vandaag onderweg naa dat stadje kwamen we ook onwijs veel mooie huizen tegen. En ook heel erg groot. Maar het is hier goedkoper om een huis te bouwen vertelde de reisleidster. In dat stukje land zet je een enorm landhuis neer voor 8 ton. Ze zei er wel bij dat voorhetzelfde huis je in Toronto drie keer zoveel betaald. En de nieuwe laarzen zijn waterdicht. Toen we wij de watervallen aankwamen ben ik in een plas gaan staan om het te controleren. En we gebruiken de droger niet. We gebruiken de vensterbank. De drogers kosten geld, dus om dan alleen een paar sokken erin te doen is een beetje zonde.
Het adres dat de ako op de kaart moet zetten is dit:

Canadiana Backpackers Inn Room 563
Lesley Ann Veldhuisen/Mark Smit
42 Widmer Street
Toronto, Ontario, M5V2E9
Canada

Mark's naam moet er wel bij, want de kamer staat op zijn naam.

Nou dat was het weer voor vandaag.

  • 10 Februari 2008 - 09:43

    Adri:

    hoi mooie foto.s zeg ,de tshirt is te klein geworden, en stuk , ze heeft maat l nodig , als je dat ziet, die laarzen zien er leuk uit , de choco winkel is maar goed dat shannon er niet is dan ben je voorlopig nog inde winkel,voor dat ze een keus heeft gemaakt.het is mooi weer hier temp =12 graden.

  • 10 Februari 2008 - 10:34

    Shann..:

    Chiel ze blog is niet .nl maar .com
    de kou tast waarschijnlijk je hersen aan.
    Chiel maakt wel mooie foto's en ook andere dan de jouwe.
    Ja ik had er één gekregen ja , maar de mijne is helemaal kapot en leleijk en gewoon bleehhh .

    Maarjaa er zijn best wel leuke allstars van die leuke vierkantjes,bruinroze achtig (A)

    BYEBYEZWAAIZWAAI
    XX YOU KNOW WHO.

    KOESJAHH EN KNUFFEL VAN SAMMIEE

  • 10 Februari 2008 - 10:39

    Jos:

    Ik heb niks meer gehoord of gezien van het Chinese nieuwjaar waar julie naar toe zouden gaan. We hebben net de 250-ste Autokompas gedrukt is toch wel een kratje IJswijn waard vind je niet. Volgende week zal ik nog wat CPSnows door geven. Laat even weten of je die met je creditcard betaald want dan stort ik vooraf wat extra pecunia.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lesley Ann

Op naar Canada voor buitenlandse stage!

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 163
Totaal aantal bezoekers 36759

Voorgaande reizen:

24 Januari 2008 - 13 April 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: