Dag 28 Woensdag 20 Februari 2008
Door: Lesley Ann
Blijf op de hoogte en volg Lesley Ann
21 Februari 2008 | Canada, Toronto
Allereerst sorry voor het korte bericht van gister. Maar ik heb gister het hele stuk over ottawa geschreven en ben heel lang bezig geweest met de foto's online te krijgen. En gister had ik echt niks anders gedaan dan wat er op de site stond. Dus sorry voor iedereen die zich verheugde op het stu van gister :P
Maar iniedergeval.
Deze week is reading week in canada, soort krokusvakantie. We hebben dan deze week ook geen echte stage, alleen vandaag en morgen. En dan niet op de Radiotherapie, maar op de andere 2 gebieden.
Vandaag moesten Chiel en ik naar een ziekenhuis in de buitenwijk van Toronto. We moesten met 2 subway's en daarna nog met de streetcars. Toen we buiten liepen zag je ook echt Toronto van de andere kant. Het was in die buitenwijk echt een stuk rustiger, geen getoeter, geen hoge gebouwen. Echt een echte buitenwijk van een drukke stad. Het ziekenhuis zelf zag er niet als een ziekenhuis uit. De ingang vinden was al een hele opgave. Stond helemaal niet duidelijk aangegeven, echt heel vaag. Het ziekenhuis, Brigdepoint Health, is een ziekenhuis voor chronische zieken, langdurig zieken en mensen die revalideren. Het ziekenhuis kon in totaal 500 patienten kwijt. Wat betekent dat het echt een klein ziekenhuis is. Heel veel oudere mensen die gevallen zijn en moeten revalideren, maar ook veel ouderen die een herseninfarct hebben gehad en alles opnieuw moeten leren. In het ziekenhuis hebben ze ook een zwembad, voor mensen die opnieuw moeten leren lopen enzow. Het personeel loopt ook niet in ziekenhuiskleding, maar allemaal in eigen kleding.
De rontgenafdeling in dit ziekenhuis was echt lachwekkend!! Het bestond uit, wel te verstaan, 1 buis. En dat was het. Er werkte dan ook maar drie mensen op de rontgenafdeling, 2 mensen op e administratie en 1 laborant. Echt zo grappig. Die vrouw die was een pittige tante. Had over alles een mening en was het niet met alles eens wat het ziekenhuis had gedaan tijdens de verbouwing. Maar ze was wel heel erg gezellig. Het mindere van deze dag was dat er geen patienten vandaag op de rontgen kwamen. Uiteindelijk hebben we drie patienten gehad de hele dag. Die vrouw die vond dat Chiel en ik de opnames zelf mochten maken. De laatste twee patienten hebben CHiel en ik dan ook op de foto gezet. En mooi dat ze waren! Alleen de laatste foto van de tweede patient was niet goed. We moesten een laterale heup maken, maar we hadden net de kop van de kunstheup eraf geschoten. Dus die moest even over.
Het grappige van dit ziekenhuis is dat ze een kat hebben. Een zwarte die Bailey heet. Die kat die loopt door het hele ziekenhuis (behalve op de afdelingen waar de patienten verblijven) en komt overal om brokjes en snoepjes bedelen. Echt zo lieve kat was het. Toen Chiel en ik vanmorgen aankwamen zagen we twee security guards een kat naar beneden halen vanaf de luifel. Chiel en ik hadden zoiets van wat een leuke baan als guards, katten weghalen bij het ziekenhuis. Bleek achteraf dat dat dus Bailey was. Toen we met een patient bezig waren, kwam bailey gewoon de kamer binnen lopen. Echt zo grappig. En dan kreeg ze eerst brokjes van onze begeleidster en toen konden we weer verder. Je hoorde de hele dag ook patienten op de gang vragen of ze Bailey hadden gezien. Ook kwamen er verschillende personeelsleden vanuit het ziekenhuis bij ons steeds vragen of Bailey bij ons was. Iedereen is helemaal in to de kat. De patienten schijnen helemaal op te fleuren als ie langs komt lopen ZO hebben zo toch nog iets van thuis als ze zo lang in het ziekenhuis moeten liggen.
Vannacht maakte Mark me wakker. Er was een enorme brandlucht en hij wilde even weten of ik het ook rook of dat ie dat alleen maar dacht. Maar inderdaad, onze hele kamer stonk naar rook. Dus Mark is op de gang gaan kijken of er niet ergens brand was. Maar toen ie buiten stond rook het daar ook heel erg naar brand. TOen Chiel en ik later naar de subway liepen, zagen we een enorme zwarte wolk achter ons hostel vandaan komen. Achteraf bleek dat er een oud gebouw vlak achter ons hostel in de fik stond. Meer dan 30 brandweerunits waren uitgerukt om het te blussen. toen we vanmiddag om 6 uur op internet zaten, stond er dat de brand nog steeds niet volledig was geblust. Gelukkig is de stank wel weg bij ons.
Als avondeten hadden we bami met ei en sate saus.
De rest van de foto's van Ottawa staan op de site:
http://www.mijnalbum.nl/Album=I4GOWBTJ
De filmpjes wilde ik op youtube zetten, maar die deed het niet. Als het goed is krijg ik deze week meer ruimte op deze site en kan ik ze hier neer zetten.
Morgen moeten Chiel en ik weer terug naar Sunnybrook. Alleen nu moeten we naar de Nucleaire Geneeskunde en niet naar de Radiotherapie.
(zo lang genoeg verhaal :P)
Maar iniedergeval.
Deze week is reading week in canada, soort krokusvakantie. We hebben dan deze week ook geen echte stage, alleen vandaag en morgen. En dan niet op de Radiotherapie, maar op de andere 2 gebieden.
Vandaag moesten Chiel en ik naar een ziekenhuis in de buitenwijk van Toronto. We moesten met 2 subway's en daarna nog met de streetcars. Toen we buiten liepen zag je ook echt Toronto van de andere kant. Het was in die buitenwijk echt een stuk rustiger, geen getoeter, geen hoge gebouwen. Echt een echte buitenwijk van een drukke stad. Het ziekenhuis zelf zag er niet als een ziekenhuis uit. De ingang vinden was al een hele opgave. Stond helemaal niet duidelijk aangegeven, echt heel vaag. Het ziekenhuis, Brigdepoint Health, is een ziekenhuis voor chronische zieken, langdurig zieken en mensen die revalideren. Het ziekenhuis kon in totaal 500 patienten kwijt. Wat betekent dat het echt een klein ziekenhuis is. Heel veel oudere mensen die gevallen zijn en moeten revalideren, maar ook veel ouderen die een herseninfarct hebben gehad en alles opnieuw moeten leren. In het ziekenhuis hebben ze ook een zwembad, voor mensen die opnieuw moeten leren lopen enzow. Het personeel loopt ook niet in ziekenhuiskleding, maar allemaal in eigen kleding.
De rontgenafdeling in dit ziekenhuis was echt lachwekkend!! Het bestond uit, wel te verstaan, 1 buis. En dat was het. Er werkte dan ook maar drie mensen op de rontgenafdeling, 2 mensen op e administratie en 1 laborant. Echt zo grappig. Die vrouw die was een pittige tante. Had over alles een mening en was het niet met alles eens wat het ziekenhuis had gedaan tijdens de verbouwing. Maar ze was wel heel erg gezellig. Het mindere van deze dag was dat er geen patienten vandaag op de rontgen kwamen. Uiteindelijk hebben we drie patienten gehad de hele dag. Die vrouw die vond dat Chiel en ik de opnames zelf mochten maken. De laatste twee patienten hebben CHiel en ik dan ook op de foto gezet. En mooi dat ze waren! Alleen de laatste foto van de tweede patient was niet goed. We moesten een laterale heup maken, maar we hadden net de kop van de kunstheup eraf geschoten. Dus die moest even over.
Het grappige van dit ziekenhuis is dat ze een kat hebben. Een zwarte die Bailey heet. Die kat die loopt door het hele ziekenhuis (behalve op de afdelingen waar de patienten verblijven) en komt overal om brokjes en snoepjes bedelen. Echt zo lieve kat was het. Toen Chiel en ik vanmorgen aankwamen zagen we twee security guards een kat naar beneden halen vanaf de luifel. Chiel en ik hadden zoiets van wat een leuke baan als guards, katten weghalen bij het ziekenhuis. Bleek achteraf dat dat dus Bailey was. Toen we met een patient bezig waren, kwam bailey gewoon de kamer binnen lopen. Echt zo grappig. En dan kreeg ze eerst brokjes van onze begeleidster en toen konden we weer verder. Je hoorde de hele dag ook patienten op de gang vragen of ze Bailey hadden gezien. Ook kwamen er verschillende personeelsleden vanuit het ziekenhuis bij ons steeds vragen of Bailey bij ons was. Iedereen is helemaal in to de kat. De patienten schijnen helemaal op te fleuren als ie langs komt lopen ZO hebben zo toch nog iets van thuis als ze zo lang in het ziekenhuis moeten liggen.
Vannacht maakte Mark me wakker. Er was een enorme brandlucht en hij wilde even weten of ik het ook rook of dat ie dat alleen maar dacht. Maar inderdaad, onze hele kamer stonk naar rook. Dus Mark is op de gang gaan kijken of er niet ergens brand was. Maar toen ie buiten stond rook het daar ook heel erg naar brand. TOen Chiel en ik later naar de subway liepen, zagen we een enorme zwarte wolk achter ons hostel vandaan komen. Achteraf bleek dat er een oud gebouw vlak achter ons hostel in de fik stond. Meer dan 30 brandweerunits waren uitgerukt om het te blussen. toen we vanmiddag om 6 uur op internet zaten, stond er dat de brand nog steeds niet volledig was geblust. Gelukkig is de stank wel weg bij ons.
Als avondeten hadden we bami met ei en sate saus.
De rest van de foto's van Ottawa staan op de site:
http://www.mijnalbum.nl/Album=I4GOWBTJ
De filmpjes wilde ik op youtube zetten, maar die deed het niet. Als het goed is krijg ik deze week meer ruimte op deze site en kan ik ze hier neer zetten.
Morgen moeten Chiel en ik weer terug naar Sunnybrook. Alleen nu moeten we naar de Nucleaire Geneeskunde en niet naar de Radiotherapie.
(zo lang genoeg verhaal :P)
-
21 Februari 2008 - 06:28
Jos:
Toch knap dat jullie door het lawaai van 30 brandweer units doorslapen of was dat door de drannnnnkkkkkk. Gelukkig dat Mark van de rooklucht wakker werd. Sammy en Boy doen Bailey de groeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
